Jasper National Park – West Canada
Als we dit schrijven, dan is het drie jaar geleden dat Linda, na een ziekbed van twintig jaar is overleden. Het was Linda haar overtuiging dat het leven als ziel niet stopt, na het afdoen van het lichaam. Ze hing aan het leven, aan haar mooie dochters en aan haar man. Ze verlangde enorm naar een gezond lichaam, waarmee ze kon springen, dansen en gek doen.
Linda was een knappe vrouw die haar lichaam zag veranderen en dat haar ook regelmatig teleur kon stellen. Ze was gek op koken en het iedereen naar de zin maken. Ze kon ook prachtige gedichten schrijven, die vooral iedereen die met ziekte te maken heeft of heeft gehad, diep in het hart konden raken. Het zou mooi zijn als die gedichten ooit worden uitgegeven.
Voordat Linda overleed heeft Robert met haar afgesproken dat ze regelmatig een signaaltje geeft. Dit zou ze doen in de vorm van het licht aan doen. Regelmatig gaat er bij ons in de camper een bepaald lichtje branden. Soms als we al in bed liggen….We moeten er altijd om lachen. Het geeft ons een fijn gevoel dat er over ons wordt gewaakt en dat ze met ons meereist.
Liefde zit in je hart, dat raak je nooit meer kwijt!
Jasper National Park
Met Linda in onze gedachten vertrekken we rond 08.00 uur vanaf camping Kicking horse in Yoho National Park. De rit gaat naar het plaatsje Jasper en gaat over de beroemde Icefield Parkway. De wegen zijn zo lang dat je soms bijna alleen op deze bijzondere highway rijdt. Ondanks dat we hier tweemaal eerder zijn geweest, zijn we enorm onder de indruk van de schoonheid van deze natuur. Je rijdt continue langs de mooiste bergen, meren en watervallen. We nemen echt de tijd om van alles te genieten.
Bow lake
Een van de stops is bij Bow lake. Dit mooie gletsjermeer, gelegen op 1920 meter hoogte ligt deels in Banff en deels in Jasper National Park. Het water is een spiegel en in combinatie met de kleur en de berg, vormt het een top fotogeniek plaatje. We herinneren ons wel hier eerder geweest te zijn, door het mooie rode hotel aan een zijde van het meer. Alles is groen en dat rode gebouw springt er echt uit.
Peyto lake
Tijdens ons verblijf op Johnston Canyon campground kregen we de tip om naar Peyto Lake te gaan. Deze aardige Canadese tipgever zei dit meer mooier te vinden dan het veelbezochte Lake Louise en Moraine Lake. Tijdens het wandelen langs Emerald Lake spraken we een Engels stel, ook zij waren enthousiast over dit meer.
Dit op 1860 meter hoogte gelegen meer wordt door een gletsjer gevoed en is vernoemd naar Ebenezer William Peyto.
Er zijn twee parkeerplaatsen: één voor auto’s en campers en één voor auto’s en voor gehandicapten. Tip: Heb je een mindere conditie? Neem dan de parkeerplaats voor gehandicapten. Om bij het meer te komen, kan het een pittige wandeling zijn over de vrij stijle en lange asfaltweg.
Betoverend mooi
Dit meer is prachtig en de turquoise kleur is zo fel, dat het net lijkt of de foto’s zijn bewerkt met photoshop! Er is boven op de berg een uitkijkpunt gemaakt, zodat je het meer in zijn geheel goed kunt aanschouwen. We zijn heel blij dat we dit meer hebben bezocht.
Een groot verschil met het mooie Emerald lake is, dat we om dat meer konden wandelen. Dat is bij Peyto lake helaas niet mogelijk.
Turquoise kleur
We hoorden een gids van een fietstocht het volgende aan de deelnemers vertellen:
Door erosie in de gletsjer ontstaat er een hele grote hoeveelheid rotspoeder (rock flour). Dit poeder stroomt in het meer en dit zorgt voor de bijzondere turquoise kleur van het water.
Saskatchewan River Crossing
Hoewel we aan het begin van de Icefield parkway door de poortjes van Jasper National Park zijn gereden, liggen veel attracties op deze weg ook deels in Banff National Park. Zo lees je ook dat het eerste tankstation op deze weg zich bevindt in Saskatchewan River Crossing. Als je hier aankomt vindt je inderdaad het tankstation, een mogelijkheid om te dumpen/water te tanken, een winkel, restaurant en wat huurhuisjes. De dieselprijzen zijn met CAD$ 2,01 aan de hoge kant, maar dat is te verwachten als je het enige station in de buurt bezit.
Als we op het punt staan om weer te vertrekken, lopen drie mensen om de camper heen. Als we naar buiten gaan, worden we enthousiast aangesproken op het model van de camper. Een gepensioneerd echtpaar is al lange tijd op zoek naar dit model camper en hebben veel vragen. Nadat ze een kijkje in de camper hebben genomen, vertellen ze zelf een nieuwe auto van het merk Lincoln te hebben gekocht. Wat een gave auto is dat! Later sluit een Engelsman zich ook aan bij de gesprekken.
Leuke ontmoetingen op een parkeerplaats!
Columbia Icefield
Een bezienswaardigheid langs de Icefield parkway is het Columbia Icefield. Op een berg ligt een enorm ijsveld waar je met een speciaal voertuig, genoemd de Ice Explorer een tocht over de gletsjer kunt maken. Vanaf de plek waar je een ticket koopt, word je met een bus naar de overkant van de weg gereden. Daar stap je in de Ice Explorer en word je de gletsjer op gereden. Op een gegeven moment kun je uitstappen en zelf over de “paden” van de gletsjer lopen.
Wij hebben dit in 1995 (!) gedaan, in 2018 hadden we er geen behoefte aan en ook dit keer trekt het ons niet om daar te lopen. Wat ons wel interessant lijkt, dat is de Glacier Skywalk. Robert heeft hoogtevrees en wil de uitdaging aangaan om over een glazen plaat te gaan lopen!
We vragen ons af waar deze skywalk zich bevindt. Als we het tourist centre binnenstappen, dan is het onwijs druk. We ontdekken ook dat je met een bus naar de skywalk wordt gebracht. Dat betekent eerst in de lange rij voor een kaartje en dan in een rij voor de bus. We slaan het voor nu over, misschien rijden we via deze weg naar het zuiden en hebben alsnog de kans om het te doen.
Zodra we onze weg vervolgen zien we de Glacier skywalk. Deze ligt niet aan dezelfde kant van de weg als het Columbia Icefield. Omdat de attracties bij elkaar worden aangeboden, kregen we de indruk dat het uitzicht op de met ijs bedekte gletsjer zou zijn.
Sunwapta falls
Deze waterval ontstaat vanuit de Athabasca gletsjer. Deze waterval heeft een klasse 6? We moesten opzoeken wat dat betekent. Het blijkt dat alle watervallen zijn geclassificeerd tussen 1 en 10 en de belangrijkste factor voor het cijfer is het watervolume. Nou prima dan! Wij kijken alleen naar het natuurfenomeen!
Deze watervallen zijn overigens vanaf de parkeerplaats met een hele kleine wandeling al te bereiken. Het blijft een mooi gezicht om de continue kracht van het water te zien en te horen. Gewoon weer genieten.
Athabasca falls
Deze waterval heeft een nog grote waterstroom en kracht dan de Sunwapta falls. We zijn hier nu ook voor de derde keer, maar zagen toch weer wat nieuws. Dit watergeweld had nl. na het “vallen” eerst een andere route. Je kunt nu door die route wandelen en krijgt dan een heel mooi beeld, van waar de kracht van de erosie toe in staat is. De rotswanden hebben hele mooie golven gekregen.
Beer op de highway
We zien weer auto’s langs de vluchtstrook staan en zien een grote beer heerlijk knabbelen aan bessenstruiken. Zodra de beer de berg op klimt, rijden de auto’s voor ons weg. Wij blijven nog even en de beer loopt terug langs de rand met struiken van bij de vluchtstrook. De beer loopt en wij rijden stapvoets mee. Heel mooi om deze gigantische dieren van zo dichtbij, vanuit de camper te kunnen zien.
Camping Whistler in Jasper
Als we langs de camping richting het gezellige dorpje Jasper rijden, dan zien we een kleine grizzly beer, als een jonge hond langs de snelweg rennen. Een heel bijzonder gezicht en al rijdende konden we er een foto van maken.
Canada day is een nationale feestdag en deze is op 1 juli. De Canadezen hebben een lang weekend, gaan erop uit en het is hoogseizoen. Als we aankomen bij de camping blijkt er een annulering te zijn en hebben we voor drie nachten een mooie plek.