Je neemt jezelf altijd mee!
In deze persoonlijke blog beschrijven we hoe een sabbatical en de aankoop van onze camper uitgroeide tot een transformerende reis van zelfinzicht, heling en bewustwording.
Wat begon als een onbekend avontuur, werd een diepgaande innerlijke ontdekkingstocht waarin we afscheid namen van oude patronen, onze intuïtie leerden volgen en het leven zonder angst omarmden. Het reizen was absoluut geen vlucht, maar een hele mooie spiegel.
Het verhaal van Ingrid – terugkijken op de afgelopen jaren
In 2020 overleed mijn lieve zusje Linda. Vlak voordat ze overleed, zei ze me: “Kijk je uit met dat reizen? Je neemt jezelf altijd mee hè!” Ik wist heel goed wat ze daarmee bedoelde. Het is makkelijk om ergens van weg te vluchten, maar je neemt jezelf natuurlijk altijd mee. Alleen de zus die zij voor zich zag qua uiterlijk, was innerlijk al een paar jaar daarvoor een nieuwe weg ingeslagen.
Op zoek naar? Mezelf!
De omslag voor deze nieuwe weg ontstond, zoals bij zoveel mensen door een ervaring met ziekte, verlies en verdriet. Het leven geeft ons allen genoeg signalen, we zijn alleen zo druk met ons gezin, het werk en de sociale- en zelfgekozen verplichtingen, dat we de onderliggende betekenis van deze ervaringen soms negeren en nog vaker niet eens zien.
Op zoek naar antwoorden, kwam ik in contact met een geweldige coach. Tijdens de gesprekken stelde hij zulke “simpele” vragen, maar die o zo moeilijk te beantwoorden waren. Het antwoord kon alleen gegeven worden door echt diep en eerlijk naar mezelf te kijken en te voelen wat er vervolgens aan woorden naar boven wilde borrelen.
Een camper?!
Het idee voor een wereldreis hadden we samen, maar ik was degene die er geen drieweekse trip van wilde maken. Door o.a. covid hebben we deze wereldreis geannuleerd en hebben we van het gespaarde geld een camper gekocht.
De aankoop van de camper was binnen vijf minuten beklonken. Inmiddels weet ik dat besluiten die vanuit mijn hart worden genomen altijd de beste zijn. Mijn hart is mijn kompas en werkt niet zoals mijn hoofd – dat een verhaal verzint en me op een dwaalspoor kan brengen.
Angstvrij
Wat ik tijdens het reizen heb geleerd, is voor mij onbetaalbaar! Angstvrij leven is de basis van alles geworden. Daarmee bedoel ik niet dat tegenslagen niet bestaan, maar dat er in elke gebeurtenis een leermoment, richting of iets anders waar te nemen is.
We hebben zoveel mensen ontmoet, die zich zorgen maken om alles. De meeste hiervan liggen buiten hun invloedssfeer. Is het je weleens opgevallen dat het nieuws op radio, televisie en in de kranten meestal negatief is? Televisie betekent: Tell a Vision. Mensen maken zich vaak zorgen om een visie, die geen onderdeel van hun dagelijkse werkelijkheid thuis is.
Angst verlaagt altijd onze weerstand en is een kiem die kan uitgroeien tot vele kwalen. Ook voor mensen die ernstig ziek zijn, is angst geen bevorderende energie in het lichaam. Angst brengt een lagere frequentie in ons lichaam. Dat klinkt misschien vaag, maar we herkennen het allemaal als we een ruimte in lopen waar bijv net ruzie is geweest. We zien het niet, maar voelen het overduidelijk in ons lichaam.
Stap voor stap
Door het reizen creëerde ik automatisch een fysieke- en mentale afstand van mijn dagelijkse routine. Dit heeft alles in mijn leven veranderd. Ten eerste ben ik anders naar mezelf kijken. Ik werd me ervan bewust dat ik alles benoemde – een oordeel/mening had en vooral over mezelf. Dit was niet persé negatief, maar het kostte me sowieso energie. In het begin voelde ik me heel oncomfortabel bij deze bewustwording, maar ik realiseerde me ook dat het een leerproces was om dit los te laten.
Ten tweede hebben Robert & ik de film van ons leven teruggespeeld, dit was heel leuk, soms lastig, maar vooral leerzaam.
Vervolgens viel het me op dat er door mijn veranderende kijk op het leven, steeds iets nieuws op mijn pad kwam, zonder dat ik daar moeite voor hoefde te doen: boeken, documentaires, meditaties, mensen die ik opeens tegenkwam, uitnodigingen voor etentjes, etc. Iedere keer leverde dit weer nieuwe inzichten en vooral ook ideeën op.
Regelmatig worden we aangesproken en krijgen we te horen dat men vindt dat we stralen en dat men onze energie zo prettig vindt. Dit zo leuk om te horen, want daarvan waren we ons helemaal niet bewust.
Tenslotte is het reizen met onze camper voor mij een innerlijke reis gebleken. In plaats van het najagen van attracties vertrouw ik op de inzichten die ik via mijn hart binnenkrijg. Zo mooi om dit samen met Robert te kunnen doen. Het heeft onze kijk op onszelf en het leven totaal veranderd, ieder op onze eigen manier. We volgen beiden ons innerlijk kompas, lopen voor niets weg, maar stellen wel heel duidelijk onze grenzen. Dit is zo’n bevrijdend gevoel!
Ik ben dankbaar en voel me vrij.
Het verhaal van Robert
Wat heeft het reizen voor mij betekend en heeft het mij veranderd?
De periode voordat we op reis gingen is Linda, de zus van Ingrid, na een langdurig ziekbed op vijftigjarige leeftijd overleden en zijn we verhuisd. Dit was voor mij een hele intense periode. Afscheid nemen van het huis was eenvoudig, van Linda vooral heel verdrietig.
Werk
Voor reisjaar één heb ik een sabbatical van mijn werk genomen, daarvan voelde ik me de eerste drie maanden vooral heel erg moe. Dit werd voor een deel veroorzaakt door het verdriet na het overlijden van Linda, maar verrassend genoeg ook door mijn werk. Verrassend omdat mijn functie bij de gemeente weinig stress en werkdruk opleverde.
Tijdens mijn verlof kwam ik er achter dat mijn vermoeidheid eerder kenmerken had van een “Bore-out”. Ik deed ruim twintig jaar hetzelfde werk en afhankelijk van de manager werd de richting bepaald. Om de zoveel jaar, kwamen de “nieuwe” richtlijnen weer op de oude uit en veranderde er eigenlijk niet zoveel wat mij inspireerde. Het werd mij al snel duidelijk dat ik niet meer naar mijn werk zou terugkeren.
Innerlijke reis
Naast deze inzichten heb ik hele mooie natuur gezien, leuke mensen ontmoet en me ontzettend vrij gevoeld. Ik heb ook vaak niets gedaan, zonder dat ik het gevoel had iets te missen.
Ingrid en ik hebben heel veel met elkaar gesproken over hoe het vroeger thuis was en wat dat met ons beiden deed en nog steeds doet. Elke keer als er iets gebeurde dat me uit balans bracht, realiseerde ik me dat er nog wat op te ruimen was. Dit hele proces is al lange tijd geleden afgepeld en opgeruimd, dat geeft zoveel rust en ruimte in mijn hoofd! We reizen nu al zolang, maar uitgepraat zijn we nooit. We hebben elke keer weer leuke nieuwe plannen.
Terugkijkend is het eerste jaar vooral een innerlijke reis geweest, dat mij heel veel inzichten over mezelf heeft gebracht. Omdat ik niet meer in het werkritme zit, de zogenaamde rat-race, heb ik zoveel tijd om na te denken over mezelf.
Ik ben elke dag dankbaar en besef met dat ik me nergens zorgen over hoef te maken. Er is immers altijd een oplossing en vaak komen deze op mijn pad als ik het nodig heb. Dat geeft heel veel vertrouwen in het volgen van mijn intuïtie.
